[spb_single_image image=”14298″ image_size=”full” frame=”noframe” lightbox=”yes” link_target=”_self” width=”1/1″ el_position=”first last”] [/spb_single_image] [spb_single_image image=”14351″ image_size=”full” frame=”noframe” lightbox=”yes” link_target=”_self” width=”1/2″ el_position=”first”] [/spb_single_image] [fullwidth_text alt_background=”none” width=”1/2″ el_position=”last”]

บางเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในชีวิตอาจนำพาเราไปสู่เส้นทางใหม่ๆ ที่ดีจนคาดไม่ถึงชีวิตของแร็ปเตอร์ หรือ ปรัชญา จันทร์สนิท หรือที่รู้จักกันในวงการถ่ายภาพว่า “RQ 777” ก็เช่นเดียวกัน เมื่อเส้นทางของเขาถูกหักเหจากนักกีฬาเทควันโดเยาวชนทีมชาติมาสู่การเป็นช่างภาพงานปาร์ตี้และอีเวนท์ที่ใครหลายคนต้องการทั้งที่ตอนนี้เจ้าตัวยังศึกษาเล่าเรียนในระดับปริญญาตรี ลำพังโชคชะตาคงไม่พอที่จะทำให้ใครก้าวไปสู่ความสำเร็จได้ แต่ด้วยความมุ่งมั่นและตั้งใจของเขาต่างหากที่ทำให้เขาก้าวมาถึงจุดนี้ได้ ด้วยเหตุนี้เราจึงชวนแร็ปเตอร์มานั่งคุยกันถึงประสบการณ์หลังเลนส์และแนวคิดในการถ่ายภาพของเขา

เส้นทางสู่การเป็นช่างภาพ
ก่อนหน้านี้ตั้งแต่ประถมถึง ม. ต้น ผมเป็นนักกีฬาเทควันโดชุดเยาวชนทีมชาติ เริ่มเล่นมาตั้งแต่อนุบาลโดยมีคุณพ่อเป็นครูคนแรก ผมอยู่กับกีฬาอย่างเดียวมาตลอดเลย แต่ต้องตัดสินใจเลิกเล่นเพราะว่าผ่าตัดเข่ามา 3 ครั้งแล้วครับ ถ้าเอ็นเข่าขาดอีกครั้งเดียวก็จะเดินไม่ได้แล้ว เป็นการตัดสินใจที่ยากมากเพราะตอนนั้นกำลังจะไปแข่ง Youth Olympic ด้วย ถ้าได้เหรียญกลับมาก็จะสร้างชื่อเสียงได้ ผมก็เสียใจมากหลังจากตัดสินใจเลิกเล่นเทควันโดก็ลองหาอะไรที่ตัวเองชอบ เคยลองเล่นคีย์บอร์ดร้องเพลง แต่ก็มาจบที่การถ่ายภาพนี่แหละครับ เนื่องจากผมซึมซับเรื่องถ่ายรูปมาจากคุณแม่ที่เคยเป็นช่างภาพสายบันเทิงให้นิตยสารทีวีพูลเมื่อประมาณ 20 ปีที่แล้วพอเรียนจบ ม. 6 แม่ถามว่าอยากเรียนอะไร เลยบอกว่าจะเลือกเรียนนิเทศศาสตร์อยากลองเรียนถ่ายรูปดู แม่ก็พาไปซื้อกล้องตัวแรกคือ Canon 60D แล้วก็ช่วยสอนการถ่ายรูปเบื้องต้นให้ ต่อมาผมก็ออกไปถ่ายรูปทุกวัน เลยคิดว่านี่แหละคือสิ่งที่ผมอยากจะทำต่อไปในอนาคต

ตอนเลือกวิชาเอก แม่ก็แนะนำให้เลือกเรียนเอกวิทยุโทรทัศน์ จะได้ครอบคลุมทุกอย่าง ก็เลยเลือกอันนี้ แต่เอาเข้าจริงก็แทบไม่ได้เรียนเรื่องถ่ายรูปเลย เขาสอนแค่เบื้องต้น ผมศึกษาจากประสบการณ์ ซึ่งผมก็มั่วเอา อย่างแรกคือออกไปถ่ายโดยที่ยังปรับกล้องไม่เป็น คิดแค่ว่าอยากถ่ายและสนุกกับมันอย่างเดียว แล้วก็มีครูพักลักจำจากรุ่นพี่บ้าง หรือสอบถามจากคนเก่งๆ บ้าง โดยผมจะถามเขาว่าตอนที่ถ่ายรูป เขาคิดยังไง บางคนอาจจะตอบว่ามองเส้น มองแสง มองสี แล้วก็นำความรู้ที่ได้มารวมกัน ผมคิดว่าถามแบบนี้น่าจะได้ความรู้มากกว่าไปถามว่าเขาตั้งค่ากล้องยังไง

[/fullwidth_text] [spb_single_image image=”14291″ image_size=”full” frame=”noframe” lightbox=”yes” link_target=”_self” width=”1/2″ el_position=”first”] [/spb_single_image] [spb_single_image image=”14304″ image_size=”full” frame=”noframe” lightbox=”yes” link_target=”_self” width=”1/2″ el_position=”last”] [/spb_single_image] [fullwidth_text alt_background=”none” width=”1/2″ el_position=”first”]

ตากล้องที่เป็นแรงบันดาลใจ
มีหลายคนครับ อย่างคนไทยก็เช่น พี่จำปี Siam2nite เป็นคนแรกเลยที่ทำให้ผมอยากถ่ายงานปาร์ตี้ เพราะว่ารูป มุมมอง การสื่อสารของเขาดูมันมาก สนุกมากโดยไม่จำเป็นว่ารูปต้องสวย อีกคนที่ชอบคือพี่วิรุฬ เป็นช่างภาพสายปาร์ตี้เหมือนกัน อีกคนก็คือพี่พจน์ Sixtysix Visual ส่วนช่างภาพต่างประเทศ แรงบันดาลใจที่สำคัญก็มาจาก Rukes ครับ เขาเป็นช่างภาพงานปาร์ตี้และเฟสติวัลต่างๆ ให้กับดีเจระดับโลกหลายคน ซึ่งตอนนี้ผมมีโอกาสได้ถ่ายงานเฟสติวัลเยอะมากในไทยพยายามหา reference ว่าที่สุดแล้ว เขาถ่ายงานเฟสติวัลกันยังไง ผมก็เลยเอา Rukes เป็นแรงบันดาลใจ เก่งมากๆ เลยครับ บางรูปผมก็ดูแล้วรู้สึกว่า “ถ่ายได้ยังไง”

สไตล์การถ่ายภาพของตัวเอง
พอผมได้มีโอกาสมาถ่ายภาพปาร์ตี้เยอะๆ ก็เลยพบว่าสไตล์ของตัวเองคืออารมณ์มันๆ สนุกๆ เหมือนดนตรี Big Room ครับ แต่ถ้าจะให้ใช้คำจำกัดความก็คงเป็นแนว candid ครับ ผมชอบถ่ายคนแบบไม่ได้ตั้งใจ มันจะดูเป็นธรรมชาติมากกว่า

อุปกรณ์ที่ใช้ถ่ายภาพ
ตอนนี้ใช้ Canon 5D Mark II อีกตัวก็จะเป็น Canon 6D ครับ ส่วนเลนส์ก็จะใช้ 17-40, 135 f2, 85 f1.2, 35 f1.4, 70-200 f2.8 แล้วก็แฟลช Canon 600 เลนส์ตัวที่ใช้บ่อยที่สุดก็คือ 35 ครับ

นิยามส่วนตัวของคำว่าตากล้อง
คือการจับภาพที่เรามองเห็นและอยากจะให้มันหยุดเอาไว้ เก็บมันเอาไว้เพื่อเป็นความทรงจำ

[/fullwidth_text] [fullwidth_text alt_background=”none” width=”1/2″ el_position=”last”]

ผลงานชิ้นที่ประทับใจ
จริงๆ มีหลายงานมากครับ(หัวเราะ) ตอนที่วง No More Tear มีอัลบั้มใหม่ ก็มีการถ่ายรูปปกอัลบั้มกัน ผมก็ได้รับโอกาสให้เป็นกล้อง 2 คอยไปถ่าย candid ซึ่งกล้อง 1เขาก็จะเป็นตากล้องประจำของค่ายน่ะครับ หลังจากนั้นประมาณ 2 เดือน เขาก็มีปกอัลบั้มมาให้ดูว่าหน้าตาเป็นยังไง สรุปว่ารูปหน้าปกเป็นรูปที่ผมถ่าย จากแฟนคลับคนหนึ่งที่ติดตามวงนี้ แล้วได้มาเป็นตากล้องของวง จนในที่สุดตอนนี้ผมก็ได้เป็นกล้องหลักของวงไปแล้ว ดีใจมากๆ เลยครับ

อีกงานก็คือ ไปแข่งถ่ายภาพแฟชั่นประเภททีมกับนิตยสาร L’OFFICIEL มาครับในแต่ละทีมจะมีสไตลิสต์ เมคอัพ อะไรพวกนี้ครับ ส่วนผมเป็นตากล้องคนเดียว ก็ได้รางวัลชนะเลิศมาโดยที่ตอนนั้นผมยังไม่รู้เลยว่าแฟชั่นคืออะไรด้วยซ้ำ ยังจัดแสง จัดอะไรไม่เป็นเลย โชคดีที่มีทีมเก่งมากครับ แล้วตามกติกา ทีมที่ชนะก็ได้ถ่ายแฟชั่นเซ็ตหนึ่งลงใน L’OFFICIEL ด้วย

อีกชิ้นหนึ่งที่ภูมิใจมากคือได้ถ่ายรูปปกอัลบั้มให้ Onra ครับ เป็นศิลปินและโปรดิวเซอร์ชาวฝรั่งเศส เป็นสิ่งที่ไม่คาดคิดว่าเขาจะมารู้จักผมได้ ผมเคยมีโอกาสได้ถ่ายรูปเขาครั้งหนึ่งตอนที่เขามาเมืองไทยที่ร้าน Grease จากงานที่ผมทำให้ Siam2niteครับ พอเขาได้มาเห็น เลยมาทักผมใน ig ว่าผมว่างเมื่อไหร่ จะนัดให้ไปถ่ายรูปเขาหน่อยผมเคยถามเขาว่าทำไมถึงเลือกผม เขาตอบว่าตัวผมมีความสามารถในการถ่ายได้หลายอย่าง ทั้ง pre-wedding, ปาร์ตี้, แฟชั่น, ถ่าย portrait ต่างๆ เขาดูแล้วก็ชอบและคิดว่าน่าจะถ่ายออกมาได้ดีก็เลยเลือกผม

สถานที่ที่อยากถ่ายที่สุดคือที่ไหน
ที่อยากถ่ายมากที่สุดก็คืองาน Tomorrowland รองลงมาก็งาน Coachella ครับ

ถ้าได้ไปที่นั่น แต่สามารถพกเลนส์ไปได้แค่ตัวเดียวล่ะ จะพกเลนส์อะไรไป
ก็คงเป็น 17-40 เพราะว่ามันถ่ายได้กว้างอยู่แล้ว ถ่ายโปรดักชั่นได้ และ 40 ก็เป็นระยะที่พอจะ snap คนได้ น่าจะเป็นอะไรที่ครอบคลุมที่สุดแล้ว

[/fullwidth_text] [spb_single_image image=”14290″ image_size=”full” frame=”noframe” lightbox=”yes” link_target=”_self” width=”1/2″ el_position=”first”] [/spb_single_image] [spb_single_image image=”14296″ image_size=”full” frame=”noframe” lightbox=”yes” link_target=”_self” width=”1/2″ el_position=”last”] [/spb_single_image] [fullwidth_text alt_background=”none” width=”1/3″ el_position=”first”]

ภาพโปรดที่เพิ่งไปถ่ายมาคือภาพไหน ชอบเพราะอะไร
น่าจะเป็นภาพนี้ครับ (ภาพของ Andrew Rayel ยืนโบกธงชาติไทย) ชอบเพราะว่าเขาเป็นดีเจต่างประเทศคนเดียวในงาน S2O Festival ที่โบกธงชาติไทย แล้วเขาก็โบกธงอยู่ไม่ถึง 10 วินาทีเท่านั้น โชคดีที่ผมถ่ายไว้ได้พอดี บางอย่างมันเกิดขึ้นโดยเราไม่ทันได้ตั้งตัว ถ้าเรายกกล้องขึ้นมาทันปุ๊บ มันจะดีมากเลย

บล็อกหรือเว็บไซต์ที่ติดตาม
ถ้าเกี่ยวกับภาพก็จะดูที่แชร์มาใน Facebook นี่แหละครับ อะไรก็ได้ ผมไม่ค่อยได้เข้าเว็บภาพถ่ายเท่าไหร่นัก ที่พอเข้าบ้างก็เป็น c-heads magazine ครับ มันเป็นรวมภาพถ่าย portrait แนวนู้ดบ้าง สตรีทบ้าง แฟชั่นบ้าง หลากหลายและสวยมากครับถ้าไม่เกี่ยวกับภาพเลยก็น่าจะเป็น YouTube ครับ เวลาทำงานมาเหนื่อยๆ เครียดๆผมจะอยากดูโคนันเพื่อผ่อนคลายตัวเอง เพราะมันทำให้เราสนุก หรือไม่ก็ดูแก๊งสามช่าครับ ดูบ่อยมากๆ

[/fullwidth_text] [spb_single_image image=”14292″ image_size=”full” frame=”noframe” lightbox=”yes” link_target=”_self” width=”2/3″ el_position=”last”] [/spb_single_image] [spb_single_image image=”14299″ image_size=”full” frame=”noframe” lightbox=”yes” link_target=”_self” width=”1/3″ el_position=”first”] [/spb_single_image] [spb_single_image image=”14297″ image_size=”full” frame=”noframe” lightbox=”yes” link_target=”_self” width=”1/3″] [/spb_single_image] [spb_single_image image=”14295″ image_size=”full” frame=”noframe” lightbox=”yes” link_target=”_self” width=”1/3″ el_position=”last”] [/spb_single_image] [spb_single_image image=”14294″ image_size=”full” frame=”noframe” lightbox=”yes” link_target=”_self” width=”2/3″ el_position=”first”] [/spb_single_image] [fullwidth_text alt_background=”none” width=”1/3″ el_position=”last”]

ถ้าตอนนี้ไม่ได้ทำงานถ่ายภาพ คิดว่าตัวเองจะทำอะไรอยู่
เป็นคำถามที่ยากมากครับ(หัวเราะ) ถ้าผมไม่ได้ถ่ายรูป ตอนนี้ผมคงทำอะไรไม่ได้เลย เพราะผมรักที่จะทำมันอย่างเดียวเลย คิดไม่ออกว่าจะทำอะไรดีนอกจากนี้ มีที่ใกล้เคียงที่อยากจะลองคือ อยากลองเป็นดีเจดูเพราะคลุกคลีกับตรงนี้มา 4 ปีเลยอยากทำบ้าง แล้วผมก็พอฟังเพลงเป็น จับจังหวะได้ น่าจะพอมิกซ์เพลงได้ แต่ยังไม่มีโอกาสได้ลองทำเลยครับ

แผนการในอนาคต
คนทำงานทุกคนอยากมีบ้านเป็นของตัวเอง ผมก็อยากซื้อบ้านให้ครอบครัวอยู่ ซึ่งผมทำได้แล้วเมื่อปีที่แล้ว นอกนั้นชีวิตผมก็ลงตัวหมดแล้ว อนาคตต่อจากนี้คืออยากพาแม่ไปเที่ยวต่างประเทศให้ได้ด้วยเงินของตัวเอง เห็นแม่เขาบอกว่าอยากจะไปญี่ปุ่น ผมก็อยากไปเหมือนกัน คิดว่าปีนี้น่าจะได้ไปครับ ส่วนแผนการส่วนตัวผมคืออยากไปถ่ายรูปที่เฟสติวัลในต่างประเทศสักครั้งหนึ่ง แต่โอกาสแทบจะเป็นศูนย์เลยครับ มีที่ใกล้เคียงกันคือวง Retrospect เขาเห็นความสามารถของผม เลยชวนให้ไปถ่ายรูปวงเขาตอนจะไปทัวร์ที่อเมริกากับไทเปครับ เท่านี้ก็ดีใจแล้วครับ ใครจะไปรู้ว่าบางทีผมอาจมีโอกาสได้ขึ้นไปถ่ายบนเวทีแล้วมีผู้จัดการของดีเจระดับโลกสักคนเห็นแล้วบอกให้ผมลองส่งรูปไปให้เขาดูก็ได้ ตอนนี้ก็จะเก็บเกี่ยวประสบการณ์ทุกอย่างที่สามารถทำได้ครับ

หากเขายังคงสนุกกับการจับภาพของแสงสีเสียงตระการตาและผู้คนที่กำลังสนุกสุดเหวี่ยงในงานปาร์ตี้นับร้อยพันที่เกิดขึ้นในเมืองไทยแต่ละปีอยู่เช่นที่เคยทำมาเป็นเวลา 4 ปี เชื่อว่าความฝันในการออกไปตระเวนถ่ายในเทศกาลดนตรีระดับโลกของเขาคงไม่ใช่เรื่องไกลเกินเอื้อม

[/fullwidth_text] [spb_single_image image=”14361″ image_size=”full” frame=”noframe” lightbox=”yes” link_target=”_self” width=”1/1″ el_position=”first last”] [/spb_single_image] [spb_single_image image=”14362″ image_size=”full” frame=”noframe” lightbox=”yes” link_target=”_self” width=”1/1″ el_position=”first last”] [/spb_single_image] [fullwidth_text alt_background=”none” width=”1/3″ el_position=”first”]

About Pruchaya:

• อายุ 21 ปี
• กำลังศึกษาอยู่ชั้นปีที่ 3 คณะนิเทศศาสตร์ ม. กรุงเทพ
• ชื่อ RQ 777 มาจากชื่อเล่น Raptor กับชื่อกลุ่มเพื่อนสมัยเรียน Qwerxy ส่วนเลข 7 นั้นเจ้าตัวถือว่าเป็น Lucky Number ส่วนตัว
• นอกจากกล้องแล้ว ของที่พกติดตัวตลอดคือหูฟัง เพราะชอบฟังเพลง กับหมวก เอาไว้ใส่เพิ่มความมั่นใจ โดยเฉพาะตอนออกไปถ่ายงาน

IG: https://instagram.com/rapterqwerxy/
FB: https://www.facebook.com/RQ777.photographer

[/fullwidth_text] [fullwidth_text alt_background=”none” width=”2/3″ el_position=”last”]

สุดท้ายนี้  อย่าลืมติดตามภาพถ่ายสวยๆจาก IG: @sneakavibes และเราขอเชิญชวนให้คุณมาร่วมสร้างสรรค์และแชร์ภาพถ่ายจากมุมมองของคุณกับเรา ไม่ว่าจะเป็นภาพจากคน วัตถุ สสาร หรือ สถานที่ อะไรก็ได้ที่แสดงความรู้สึก ด้วยการติด #sneakavibes ในภาพ ไม่แน่…คนที่เราไปสัมภาษณ์คนต่อไปอาจเป็นคุณ

[/fullwidth_text] [spb_raw_html width=”1/1″ el_position=”first last”] PCEtLSBCZWdpbiBNYWlsQ2hpbXAgU2lnbnVwIEZvcm0gLS0+CjxsaW5rIGhyZWY9Ii8vY2RuLWltYWdlcy5tYWlsY2hpbXAuY29tL2VtYmVkY29kZS9zbGltLTA4MTcxMS5jc3MiIHJlbD0ic3R5bGVzaGVldCIgdHlwZT0idGV4dC9jc3MiPgo8c3R5bGUgdHlwZT0idGV4dC9jc3MiPgoJI21jX2VtYmVkX3NpZ251cHtiYWNrZ3JvdW5kOiNmZmY7IGNsZWFyOmxlZnQ7IGZvbnQ6MTRweCBIZWx2ZXRpY2EsQXJpYWwsc2Fucy1zZXJpZjsgfQoJLyogQWRkIHlvdXIgb3duIE1haWxDaGltcCBmb3JtIHN0eWxlIG92ZXJyaWRlcyBpbiB5b3VyIHNpdGUgc3R5bGVzaGVldCBvciBpbiB0aGlzIHN0eWxlIGJsb2NrLgoJICAgV2UgcmVjb21tZW5kIG1vdmluZyB0aGlzIGJsb2NrIGFuZCB0aGUgcHJlY2VkaW5nIENTUyBsaW5rIHRvIHRoZSBIRUFEIG9mIHlvdXIgSFRNTCBmaWxlLiAqLwo8L3N0eWxlPgo8ZGl2IGlkPSJtY19lbWJlZF9zaWdudXAiPgo8Zm9ybSBhY3Rpb249Ii8vc25lYWthdmlsbGEudXM5Lmxpc3QtbWFuYWdlLmNvbS9zdWJzY3JpYmUvcG9zdD91PTAzYzdkMzg5YzBlNWFkOWE5ZDVjZWQwYTUmaWQ9MzRhMTFjZTBjNiIgbWV0aG9kPSJwb3N0IiBpZD0ibWMtZW1iZWRkZWQtc3Vic2NyaWJlLWZvcm0iIG5hbWU9Im1jLWVtYmVkZGVkLXN1YnNjcmliZS1mb3JtIiBjbGFzcz0idmFsaWRhdGUiIHRhcmdldD0iX2JsYW5rIiBub3ZhbGlkYXRlPgogICAgPGRpdiBpZD0ibWNfZW1iZWRfc2lnbnVwX3Njcm9sbCI+Cgk8bGFiZWwgZm9yPSJtY2UtRU1BSUwiPlN1YnNjcmliZSB0byBvdXIgbWFpbGluZyBsaXN0PC9sYWJlbD4KCTxpbnB1dCB0eXBlPSJlbWFpbCIgdmFsdWU9IiIgbmFtZT0iRU1BSUwiIGNsYXNzPSJlbWFpbCIgaWQ9Im1jZS1FTUFJTCIgcGxhY2Vob2xkZXI9ImVtYWlsIGFkZHJlc3MiIHJlcXVpcmVkPgogICAgPCEtLSByZWFsIHBlb3BsZSBzaG91bGQgbm90IGZpbGwgdGhpcyBpbiBhbmQgZXhwZWN0IGdvb2QgdGhpbmdzIC0gZG8gbm90IHJlbW92ZSB0aGlzIG9yIHJpc2sgZm9ybSBib3Qgc2lnbnVwcy0tPgogICAgPGRpdiBzdHlsZT0icG9zaXRpb246IGFic29sdXRlOyBsZWZ0OiAtNTAwMHB4OyI+PGlucHV0IHR5cGU9InRleHQiIG5hbWU9ImJfMDNjN2QzODljMGU1YWQ5YTlkNWNlZDBhNV8zNGExMWNlMGM2IiB0YWJpbmRleD0iLTEiIHZhbHVlPSIiPjwvZGl2PgogICAgPGRpdiBjbGFzcz0iY2xlYXIiPjxpbnB1dCB0eXBlPSJzdWJtaXQiIHZhbHVlPSJTdWJzY3JpYmUiIG5hbWU9InN1YnNjcmliZSIgaWQ9Im1jLWVtYmVkZGVkLXN1YnNjcmliZSIgY2xhc3M9ImJ1dHRvbiI+PC9kaXY+CiAgICA8L2Rpdj4KPC9mb3JtPgo8L2Rpdj4KCjwhLS1FbmQgbWNfZW1iZWRfc2lnbnVwLS0+Cg== [/spb_raw_html]